Ευτυχία είναι… Οι μαμάδες.

Απόψε γύρισα αποκαμωμένος στο σπίτι αργά το βράδυ. Έβαλα τα κλειδιά στην πόρτα σιγά-σιγά, ήσυχα να μην ξυπνήσει το παιδί και επειδή όλη μέρα δεν το είχα δει, άνοιξα δειλά την πόρτα του δωματίου να ρίξω μια ματιά. Να δω τα όνειρα πριν κοιμηθώ.

Και είδα τη μαμά να το κρατά αγκαλιά και να κοιμούνται μαζί στην πιο άβολη – για τη μαμά – θέση του κόσμου. Αν τα παιδιά κοιμούνται ήρεμα, οι ενήλικοι μπορούν να ονειρεύονται ό,τι θέλουν. Και ας μην βολεύονται. Τα όνειρα άλλωστε θέλουν ξεβόλεμα, έτσι δεν είναι;

Λίγα κουρασμένα δάκρυα σκαρφάλωσαν στα μάτια μου απόψε κοιτώντας το παιδί και τη γυναίκα μου και λίγο πριν ξαπλώσω σκέφτηκα πως ευτυχία είναι οι μαμάδες, που μπαίνουν πάντα δεύτερες για να βλέπουν τα παιδιά τους όνειρα γλυκά.