Ευτυχία είναι… Ένας δρόμος στο Κολωνάκι.

Ξέρω ένα δρόμο στο Κολωνάκι. Είναι ένας δρόμος ανηφορικός, που δεν τον πιάνει το μάτι σου αλλά αν τύχει και περάσεις από εκεί απόγευμα καλοκαιριού, θα τον πιάσει το αυτί σου.

Σε αυτόν το δρόμο υπάρχει ένα σπίτι, ένα ισόγειο, όπου κάθε απόγευμα τα παράθυρά του είναι ανοικτά και από μέσα τους γλιστρά κλασική μουσική, η οποία πιάνει την κατηφόρα και πάει και πάει…

Ευτυχία είναι να περπατάς σε αυτόν το δρόμο απόγευμα καλοκαιριού και από το πουθενά να έρχονται o Beethoven, o Mozart, o Debussy, να σε πιάνουν από το χέρι και σε μια γλώσσα δίχως λέξεις να σου λένε: “Τρέξε όσο θες αλλά θυμήσου πως η ζωή δεν είναι ταξίδι με προορισμό, αλλά μουσική που τη χορεύεις”.

* H φωτογραφία του post, από το Facebook Page @KolonakiGR , στις 31 Μαϊου 2020.