Ευτυχία είναι… Να κοιτάς παλιές φωτογραφίες.

Ευτυχία είναι να κοιτάς παλιές φωτογραφίες. Ευτυχία είναι το συναίσθημα της χαρμολύπης για εκείνα που πέρασαν και που η πατίνα του χρόνου με μαεστρία εξιδανίκευσε.

“Δες εδώ, ο παππούς πόσο νέος ήταν…”
“Κοιτά τη μαμά, μαλλί που είχε…”
“Ωχ ο μπαμπάς μικρό παιδί…”
“Κοιτά πως ντυνόμασταν…”

Δεν έτυχε ποτέ να κοιτάξω άλμπουμ με παλιές φωτογραφίες και να μη γεμίσω με νοσταλγία για όλα εκείνα που πέρασαν και δε θα επιστρέψουν. Η αδυναμία της επιστροφής, στη δική μου καρδιά, φώτιζε πάντα με ένα γλυκό, ζεστό φως κάθετι περασμένο… Ο εαυτός που είμαι, κοιτά τον εαυτό που ήμουν και σκέφτεται τον εαυτό που θα ‘μαι. “Πως γίνεται να συντελείται τέτοια αλλαγή, τόσο αθόρυβα;”, απορώ.

Τα σπουδαία πάντα τρύπωνουν από τις ρωγμές…