Ευτυχία είναι να κοιτάς παλιές φωτογραφίες. Ευτυχία είναι το συναίσθημα της χαρμολύπης για εκείνα που πέρασαν και που η πατίνα του χρόνου με μαεστρία εξιδανίκευσε.
“Δες εδώ, ο παππούς πόσο νέος ήταν…”
“Κοιτά τη μαμά, μαλλί που είχε…”
“Ωχ ο μπαμπάς μικρό παιδί…”
“Κοιτά πως ντυνόμασταν…”
Δεν έτυχε ποτέ να κοιτάξω άλμπουμ με παλιές φωτογραφίες και να μη γεμίσω με νοσταλγία για όλα εκείνα που πέρασαν και δε θα επιστρέψουν. Η αδυναμία της επιστροφής, στη δική μου καρδιά, φώτιζε πάντα με ένα γλυκό, ζεστό φως κάθετι περασμένο… Ο εαυτός που είμαι, κοιτά τον εαυτό που ήμουν και σκέφτεται τον εαυτό που θα ‘μαι. “Πως γίνεται να συντελείται τέτοια αλλαγή, τόσο αθόρυβα;”, απορώ.
Τα σπουδαία πάντα τρύπωνουν από τις ρωγμές…
“Η ευτυχία δεν είναι κάτι που βιώνεις, αλλά κάτι που θυμάσαι.”
Oscar Levant
Ευτυχία είναι… Tα καλοκαίρια στη Νίσυρο.
Ευτυχία είναι… Να χορεύεις χωρίς να ξέρεις να χορεύεις.
Ευτυχία είναι… Τα παιδιά που ανοίγουν δώρα.
Ευτυχία είναι… Οι θερμές υποδοχές.
Ευτυχία είναι… Ένα ερειπωμένο νεοκλασικό.
Ευτυχία είναι… Να κοιτάς έναν πίνακα του Picasso.
Ευτυχία είναι… H θέα από το παράθυρο ενός αεροπλάνου.
Ευτυχία είναι… Ένα κλαδί που έτρεξες και το ‘πιασες.