Ένα κουρασμένο απόγευμα, αφήνω τη γη που με γέννησε και πετώ ψηλά. Ο ουρανός γεμάτος συμπόνοια ρίχνει ένα χρυσοκόκκινο σεντόνι στον κόρφο της.
Τρυφερά. Σαν τη μάνα, που προσέχει μη ξυπνήσει το παιδί.
Ποιος κλαίει τώρα ‘κει κάτω; Ποιος χορεύει; Ποιος αγαπά;
Το σούρουπο είναι για τους αποχωρισμούς.
Η νύχτα για τα όνειρα.
Το ξημέρωμα για τα παιδιά.
Θέλω να σπάσω το παράθυρο. Ν’ αερίσω την ψυχή μου απ’ τους καημούς, να μετρήσω τ’ άστρα σαν παιδί, τους φόβους έναν – έναν να στριμώξω στην αγκαλιά τους.
… Έκτακτη ανακοίνωση.
Ο πιλότος ανακοινώνει ότι θα υπάρξουν αναταράξεις.
Κατεβάζω το σκίαστρο. Πρέπει να δεθώ.
Σε λίγο θα προσγειωθούμε.
—–
Ευτυχία είναι η θέα από το παράθυρο ενός αεροπλάνου.
Ελεύθερε άνθρωπε, πάντα θα λατρεύεις τη θάλασσα!
Charles Baudelaire
Ευτυχία είναι… Να ακούς την ίδια μουσική.
Ευτυχία είναι… Οι χιονονιφάδες.
Ευτυχία είναι… Τα ανείπωτα.
Ευτυχία είναι… Tο εφήμερο.
Ευτυχία είναι… Ένα ερειπωμένο νεοκλασικό.
Ευτυχία είναι… Να κοιτάς έναν πίνακα του Picasso.
Ευτυχία είναι… H θέα από το παράθυρο ενός αεροπλάνου.
Ευτυχία είναι… Ένα κλαδί που έτρεξες και το ‘πιασες.